Agoria: ‘Steun voor Green Deal, maar gelijk speelveld en Europese investeringen in België zijn nodig.’

Het pakket maatregelen dat Europese Commissievoorzitter Ursula von der Leyen en Commissaris Frans Timmermans vandaag hebben gepresenteerd, biedt heel wat opportuniteiten voor de Belgische technologische industrie. Agoria steunt de ambities van het plan. Het bevat ook initiatieven om het gelijk speelveld binnen de EU te verbeteren en concurrentieverstoringen met niet EU-landen aan te pakken. Of men daarin effectief slaagt, zal cruciaal zijn voor de realisatie van alle opportuniteiten, zegt Frank Vandermarliere, hoofd van het studiecentrum van Agoria. De technologiefederatie wil ook dat België zijn deel krijgt van de nieuwe Europese groene investeringen en innovatiemiddelen. Dat ligt ook aan België zelf. Zo moet ons land dringend zijn mandaat opnemen in de Europese Investeringsbank. Die bank gaat de komende tien jaar immers duizend miljard euro aan groene investeringen losmaken. Al twee jaar slagen we er niet in om een vicevoorzitter te benoemen bij de Europese Investeringsbank (EIB). Ons land heeft nochtans heel wat grote dossiers lopen bij de EIB en ook nieuwe investeringen kunnen we via deze weg financieren. Dit gaat over miljarden euro’s voor onze industrie en geen enkele Belg waakt hierover. Dit is heel erg.

De ambities in deze Green Deal zetten in op klimaatneutraliteit tegen 2050 en op een meer circulaire economie. Het voorstel zal zorgen voor een belangrijke Europese markt in groene technologie. Denk maar aan de markt van groene mobiliteit, met batterijen, laadinfrastructruur, energieneutrale gebouwen, een ‘renovatiegolf’ voor het verduurzamen van huizen en scholen, waterstoftechnologie, recyclage, herfabricage of nieuwe verdienmodellen in de circulaire economie. Die economische opportuniteit moeten we volop grijpen. De technologische sector in België heeft voor veel van deze uitdagingen oplossingen, zoals technologie voor windenergie op zee, energie-efficiënte in gebouwen, de nieuwste inzichten in recyclage, herfabricage, artificiële intelligentie en blokketen. Het komt er dan ook op aan dat we niet enkel de lasten van de uitdaging dragen maar ook volop de lusten grijpen. Zo kunnen we groei creëren door innovatie en het aansnijden van nieuwe markten voor onze technologische bedrijven.

Het plan stelt nieuwe pistes voor om de verstorende effecten voor de industrie tussen de EU en derde landen met een lagere klimaatambitie aan te pakken. Dat is noodzakelijk want een verhoging van de klimaatreductiedoelstellingen tegen 2030 kan de Europese bedrijven een kostennadeel bezorgen. Handelsinstrumenten binnen het kader van de Wereldhandelsorganisatie en een aanpassing van de koolstofintensiteit van ingevoerde producten kunnen enkel een oplossing bieden als er op voorhand een gedegen analyse komt op de effectiviteit en de impact op de maakindustrie. Anders loopt Europa het risico dat bepaalde cruciale delen van de waardeketen van de groene producten worden gedelokaliseerd en Europa weer afhankelijk wordt van buitenlandse technologie om de ambities uit dit groen akkoord waar te maken.

Een gelijk speelveld binnen de EU is ook cruciaal. Het verbeteren van de interne markt door ecodesign, de aangekondigde herziening van de staatsteunregels en van de richtlijn inzake energietaksen kunnen hiertoe bijdragen. Samen met het voorstel van rekeningrijden kan dit laatste ook zorgen voor de noodzakelijke groenere prijszetting van energie en mobiliteit in ons land.

Agoria vraagt dat onze regeringen er ook op toezien dat de nieuwe Europese financieringsinstrumenten en de middelen voor de ondersteuning van innovatie op een billijke manier worden verdeeld. Ze moeten ook de transitie in de Belgische industrie ondersteunen. Het groen transitiefonds mag niet gereduceerd worden tot een steenkoolfonds maar moet een bredere transitie ondersteunen. Wij moeten ons ook voorbereiden om beter op die Europese instrumenten in te spelen. Ons land moet dringend zijn mandaat opnemen in de Europese Investeringsbank. Die bank gaat de komende tien jaar immers duizend miljard euro aan groene investeringen losmaken. Al twee jaar slagen we er niet in om een vicevoorzitter te benoemen bij de Europese Investeringsbank (EIB). Ons land heeft nochtans heel wat grote dossiers lopen bij de EIB en ook nieuwe investeringen kunnen we via deze weg financieren. Dit gaat over miljarden euro’s voor onze industrie en geen enkele Belg waakt hierover. Dit is heel erg.