Expats geven administratie van Brussel-stad een onvoldoende

Agoria heeft een enquête gehouden bij de expats in België omtrent de tevredenheid over de gemeente waarin ze wonen, en daar komt Brussel-stad als enige opvallend negatief uit. De expats in de hoofdstad geven hun stadsadministratie gemiddeld een 4,5 op 10.

Brussel-stad is duidelijk de zwakke leerling van de klas, want de gemiddelde score voor de andere Brusselse gemeentes ligt op 6,2 op 10. In Vlaanderen gaat die score zelfs naar een ruime voldoende van 8,2 op 10. De onderzoekers merkten dat Mechelen er dan weer uitstak als een stad waar expats heel tevreden zijn over de diensten.

De enquête werd afgenomen bij 125 expats van wie 58 procent in het Brussels gewest woont. De helft van die Brusselse respondenten woont in Brussel-stad, waar in het onderzoek de focus op ligt.

Bij hun aanmelding bij de stad Brussel gaat het vaak meteen fout, want 80 procent van de expats die zich in Brussel wilden vestigen, ondervond problemen bij de aanvraag van een verblijfskaart.

De grootste problemen die de expats in België ervaren bij de aanmelding bij hun gemeente zijn te lange wachttijden (30 procent), taalproblemen (26 procent) en een onvriendelijke behandeling (10 procent). In de stad Brussel worden die problemen veel feller ervaren onder de expats, want 65 procent klaagt er over te lange wachttijden, 52 procent ervaart taalproblemen en 28 procent kreeg een onvriendelijke behandeling.

"Brussel profileert zich als een internationale en multiculturele stad, maar mensen kunnen aan het loket niet eens aangesproken worden in het Engels. Sommige respondenten moesten zelfs drie maanden wachten op een antwoord op een simpele mail", stelt René Konings van Agoria.

Na de aanmelding voor een verblijfskaart dient er binnen de twee weken een woonstcontrole te gebeuren. Globaal genomen geeft 50 procent van de respondenten aan dat dit inderdaad binnen die termijn gebeurt. Als er gekeken wordt naar Brussel-stad kreeg slechts 37,5 procent een woonstcontrole binnen de twee weken en bij 53 procent gebeurde dit pas na vier weken of later.

Het verkrijgen van een verblijfskaart zou volgens Agoria één tot twee maanden mogen duren en bij 3 op de 5 expats lukte dat ook binnen deze termijn. Bij 1 op de 5 expats duurde het toch langer dan drie maanden. Bij het uitdiepen van de resultaten bleek de stad Brussel hier opnieuw het slechtst te scoren, want 2 op de 5 expats moeten er meer dan drie maanden wachten op de verblijfskaart.

De algemene vraag of de respondenten hun gemeente of stad zouden aanraden als verblijfplaats spreekt opnieuw boekdelen. In Brussel-stad raadt slechts een kwart van de expats aan om in hun stad te leven, terwijl in de andere Brusselse gemeenten en de Vlaamse gemeenten liefst 95 procent van de expats hun verblijfplaats aanraadt.

Agoria merkt twee weken voor de gemeenteraadsverkiezingen op dat de kwalijke reputatie niet enkel de economische, maar ook de democratische aantrekkelijkheid schaadt. De slechte behandeling zorgt voor een verlies van engagement bij internationale stemmers. Ook die aanmeldingsprocedure zou moeizaam verlopen.

"Brussel heeft als bruisende stad nochtans heel wat troeven om expats te verleiden. Er is geen enkele reden waarom Brussel-stad een slechtere dienstverlening zou moeten hebben dan andere gemeenten. Een echt digitaal loket, een meertalig onthaalpersoneel en een goede organisatie zijn noodzakelijk. Het is nu zaak om werk te maken van een goed functionerende stadsadministratie om het imago van onze hoofdstad op te krikken bij haar inwoners en de bedrijven en hun werknemers", aldus Konings.