Johannes Holmen Dahl og Nia Damerell er aktuelle med ein nedtona og tidlaus versjon av Antigone på Hovudscenen med premiere i mars. Der tar dei i bruk heile det ruvande scenerommet for å la teksten i Halldis Moren Vesaas’ prisløna omsetjing møte publikum utan påfunn og pynt.
Sara Khorami kjenner kvar dag på at ho er heldig for at ho er fødd i eit land der ein har lov til å uttrykke seg som ein vil.
Med Macbeth syner Shakespeare at det vanskelege ikkje er å gjere vonde handlingar. Det vanskelege er å leve med seg sjølv etterpå. I haustens første premiere skal Preben Hodneland og Ingeborg Sundrehagen Raustøl spele ekteparet som satsar høgt og fell djupt i jakta på makt og posisjon.
Dramatikar Nick Payne kom tilfeldig over historia om den forsvunne hjernen til Albert Einstein.
I Inkognito er tre historier vovne saman over ein periode på 60 år. Dei undersøkjer tema som identitet og minne – eller kva det vil seie å vere menneske. To av dei tek utgangspunkt i personar og hendingar frå verkelegheita. Ein av dei er historia om Thomas Harvey; mannen som stal Albert Einsteins hjerne. - Ei historie som langt overgår fiksjonen...
O´Neill blir rekna som gudfar for det moderne amerikanske dramaet.
O’Neill var inspirert av det tidlege 1900-talets interesse for psykoanalysen da han skreiv Sorga kler Elektra.
Peer Gynt er aldri den same. Spesielt ikkje etter 2. mars 1948, skriv Det Norske Teatrets historieskrivar Alfred Fidjestøl.
Vondskap er noko menneskeleg, seier koreografen for Macbeth.
Er det likevel nokon som har testa, rapportert, undersøkt og katalogisert, slik at dei vala vi gjer, kanskje ikkje er så frie likevel? spør Ane Dahl Torp.
Tore Vagn Lid er kjend for musikalske og samfunnsaktuelle teaterframsyningar som engasjerer, provoserer og gir publikum nye perspektiv. Her skriv han om sitt nye prosjekt, Fridomens vegar, som han skal orkestrere på Scene 2 i haust.
Gard Skagestad spelar mannen i Fosses "Draum om hausten". Han bryt opp frå familien og finn saman med henne han smugkikka på i ungdomen.