Pressemelding -
Festen er slutt
Godseigarinne Ljubóv Ranévskaja og familien har brukt opp sin siste rubel. Likevel held festen fram. Kvifor er det så vanskeleg for oss menneske å innsjå katastrofen, sjølv når han er eit faktum?
KIRSEBÆRHAGEN
av Anton Tsjekhov
PREMIERE LAURDAG 25. JANUAR
PÅ HOVUDSCENEN
Ranévskaja (Gjertrud Jynge) kjem heim frå eit lengre opphald i Paris, der ho har levd i sus og dus. Dottera Anja (Eili Harboe) har henta henne heim for å redde det som er igjen av godset med den enorme og vidgjetne kirsebærhagen. Men godseigarinna nektar å innsjå at festen er over, og sjølv når gard og grunn går under hammaren på tvangsauksjon, hyrer ho inn eit orkester og drikk sjampanje - utan å ha pengar til å betale for nokon av delane.
- Ingenting er farleg lengre, seier Gjertrud Jynge. Les meir.
Brytingstid
Tsjekhovs klassiske teaterstykke Kirsebærhagen frå 1903 skildrar ei verd i endring, der den gamle eliten står for fall, og nye verdiar veks fram. I Tsjekhovs samtid ulma eit opprør. Sosialismen var i anmarsj, og berarane av den gamle kulturen måtte etter kvart vike for ein ny samfunnsorden.
I 1917 blei keisar Nikolai II avretta, og Russlands folk skulle bli fri. Heilt slik blei det ikkje, veit vi i dag, men mange i bondestanden og arbeidarklassen såg lyst på det nye som skulle komme.
Ingen gjer noko
I dag er vi også i ei politisk brytingstid. Grundige argument og faktabasert informasjon må vike plassen for falske fakta og populisme, folkedjupet hever røysta mot alt som luktar av kulturell elite og danning. Samstundes står vi alle framfor dei same store samfunnsmessige og økologiske utfordringane - ei ulmande krise. Ei 16 år gamal jente ropar av sine lungers fulle kraft. Men ingen gjer noko, og festen held fram.
Scenografimodellen til Kirsebærhagen. Lyslenkene kan både vere heilt raude som kirsebær, kvite og reine eller ha ulike fargar som partylys.
Tomrom med partylys
Kirsebærhagen er i regi av Johannes Holmen Dahl, ein av Det Norske Teatrets fire husregissørar. Holmen Dahl har hausta mykje merksemd for fleire sterke framsyningar av klassiske tekstar. Han nytter heile scenerommet på Hovudscenen, som framstår som ganske strippa, bortsett ifrå ein enorm lysinstallasjon av 1000 partylys ved scenograf Nia Damerell, som heng ned frå taket. I sentrum står skodespelarane, teksten og eit lite orkester som spelar klezmermusikk.
- Dekadanse, det er gøy å arbeide med, seier kostymedesignar Ane Ledang Aasheim. Les meir.
Emner
Kategorier
Det Norske Teatret er Noregs største teater for refleksjon, oppleving og underhaldning. Teateret ligg sentralt i hovudstaden i eit moderne teaterbygg frå 1985 med 3 faste scenar, og over 250.000 publikummarar årleg.
