Tryllefløyta i humørfylt teaterversjon

Når Det Norske Teatret tek Mozarts operaverk til teaterscenen, blir det heile omgjort til ein publikumars draum.

TRYLLEFLØYTA
av Wolfgang Amadeus Mozart og Emanuel Schikaneder
PREMIERE LAURDAG 22. APRIL KL. 17.30
HOVUDSCENEN

På første rad i Det Norske Teatrets Hovudscenesal sit ein publikumar og snorkar og søv. Så faldar draumen hans seg ut. Han er blitt Tamino, guten som får i oppgåve å redde Pamina (Ina Svenningdal) frå trollmannen Sarastro (Pål Christian Eggen). Frå eit enormt og autoritært klasserom forvandlar scenen seg til ein drøymeskog befolka av syngande bjørnar, speidarar, dauingar, ein fuglefangar, vakre kvinner - og plagsomme publikumarar som kommenterer og ler alt for høgt. Når Det Norske Teatret gjer opera, blir humoren i Tryllefløyta løfta fram, og publikum vil - kanskje for første gong - faktisk få med seg kva dei på scenen syng. Librettoen er omsett til nynorsk ved Jostein Avdem Fretland.

FOR TEATERSTEMMER

Musikken er omarrangert for å passe betre til skodespelarstemmer - for her er ingen operasongarar. Med dette vil også teksten komme betre fram enn den gjer ved operasong, og det er dette regissør Ole Anders Tandberg har funne spesielt fascinerande med å sette opp Tryllefløyta med teaterskodespelarar. Eit songsterkt lag forsterka med Bislett Guttekor og aktørar frå BærMuDa er klar for utfordringa - og Charlotte Frogner skal få bryne seg på den berømte arien til Nattas dronning.

MODERNE MOZART

Tryllefløyta er eigentleg ikkje skrive som ein opera, men eit syngespel, med musikk komponert av Mozart og libretto skrive av Schikaneder. Dei var begge delaktige i framsyninga ved uroppføringa i 1791, men to månader seinare døydde Mozart. Musikkansvarleg denne gongen er Trond Lindheim, og han har orkestrert musikken for eit orkester som er langt mindre enn på Mozarts tid, og har nytta ein del andre instrument enn det var i originalen - mellom anna elgitar. Det blir eit noko anna lydbilde, med mange nikk til Kurt Weill og cabaretmusikk.