Den nye diktsamlinga til Einar Økland snakkar ikkje berre om livet, men også om korleis ein kan snakke om det – når ein sjonglerer med det alvorlege, det humoristiske, det absurde, det attkjennelege og det overraskande. Når vi dykkar ned i dikta, treffer dei både kropp og tanke med rare trykk.
Boka er tredelt og inneheld «Idyllar» (utan å alltid vere like idyllisk), «Erindringar» (som li
Bjørkebokstavar handlar om kor fint det kan vere å ha si
eiga bjørk, men også om eit veldig, veldig høgt ønske om å få ein hund.
Gjennom blikket til eit barn skildrar Hilde Myklebust undring, glede og
einsemd gjennom skiftande årstider på landet.
Samlinga er vakkert illustrert av Tone Lileng
Eg hengetter ei handfrå ei greinKjenner vindenbølgje i trekronaEg er ein kongleeller ein kno
Den amerikanske kultpoeten Ariana Reines er for første gong ute på norsk. Coeur de Lion er eit rått og intenst langdikt skrive kort tid etter eit kjærleiksbrot. Teksten er framleis varm av begjæret, men er samstundes lærd, skarp og intellektuell.
Reines skriv beinhardt og generøst, og legg ingenting imellom, verken for seg sjølv eller lesaren: Dette er ei bok som tilstår alt. Ho er både von
"Eg er så nær morgonen eg kan kome": I denne samlinga blir vi tekne med til eit draumeaktig landskap der ei enkel scene blir etablert: To hus i ein skog ved havet, og to naboar.
